Playa Baracoa
17 februari 2019 - Playa Baracoa, Cuba
De hond ligt opgerold in de hoek. Slaat lui een oog op, weet dat het goed is en snurkt verder. Dat is voor mij dan het teken om naar binnen te stappen, in een casa particulare in Playa la Baracoa, een plaatsje aan de kust ten westen van Havana. Mijn slaapplaats voor de nacht is geregeld. Het eten van vanavond en het ontbijt van morgenochtend ook.
Nu de conversatie nog ..
Met een opgeruimd gemoed ben ik vanmorgen uit Havana vertrokken. Op mijn grote fiets trok ik verrassend veel bekijks en werd door tegemoet komende fietsers uitbundig gegroet. Een zwaaiende jonge vrouw was zelfs iets te uitbundig. Net nadat ik haar passeer hoor ik een klap ... Ik kijk om en ja hoor, ze ligt languit op de grond. Wanneer ik haar weer overeind help, verteld ze me dat ze naar me omkeek en daardoor de macht over haar stuur verloor. Naar het waarom ze omkeek kan ik alleen maar gissen, het zullen mijn machtige kuiten geweest zijn.
Ook hier wordt de zaterdag gebruikt om auto's te wassen. Al zag ik ook vaak de motorkap omhoog staan met daaronder enkele mannen druk discussiërend. De reparatie zal wel niet gemakkelijk geweest zijn.
Het loon is hier ongeveer 25 a 30 euro per maand. Dat is voor ongeveer iedereen hetzelfde, of je nu arts bent of schoonmaker. Vandaar dat velen er meerdere baantjes op na houden. Bijna elke Cubaan heeft echter ook een familielid in het buitenland die spullen opstuurt en geld overmaakt.
En natuurlijk wordt er hier en daar ook creatief met de regels omgegaan. Zo mag 10% van de opbrengst van een tabaksplantage voor eigen gebruik of voor eigen rekening worden verkocht. Een 'eigenaar' van een tabaksplantage die ik eerder sprak vertelde me echter dat hij zelf inderdaad 90% van opbrengst aan de staat afdraagt en dat hij de overige 20% voor hemzelf houdt ...
Meteen buiten en aan de rand van Havana zag ik ook boeren en fruittelers langs de weg hun waar verkopen. Ook een bijverdienste waar naar mijn idee creatief mee omgegaan wordt.
Morgen fiets ik naar Las Terrazas, een tochtje van zo'n 70 km. Dan zal blijken of mijn straffe voorbereiding enig nut gehad heeft. Er dient geklommen te worden.
Maar die zorgen heb ik pas morgen. Tot dan!
Ge blijft lachen met je succes met de klim.Fijne zondag.