Naar en in Riga

'Choose to be optimistic, it feels better'

Na de kortstondige toestand van fysieke en geestelijke malaise van de dag ervoor, ben ik dan ook weer monter op m'n fiets gestapt. Negentig kilometer naar Riga lag voor me, het weer zag er nog grijs uit. Eindeloos slingerde de weg door een prachtig bos, er was geen mens te zien, en warempel, met 'Hang on to a dream' uit mijn oortjes drong het zonlicht ook weer door. Het klinkt paradoxaal want 'she is going away' .. hoe dan ook, de zonnestralen kwamen weer door. Rust, stilte, inkeer. Een moment van bezinning na de onstuimige dag van gisteren.

Letland is met circa twee miljoen inwoners en een oppervlakte van bijna Nederland en België samen, vrij dunbevolkt. Zeker als je je daarbij bedenkt dat éénderde van de bevolking in Riga woont. Ondanks de aandacht voor het toerisme met het programma 'Vakantie op het platteland' wil het naar mijn idee nog niet echt lukken om toeristen te trekken. Het klinkt leuk als je leest dat  de bezoeker idyllische kleine steden tegenkomt, eindeloze bossen, ontelbare meren en rivieren, maar als je om die te bereiken eerst een grindpad van tientallen kilometer of nog langer dient te trotseren, gaat de lol er toch wel gauw vanaf. Ook als je met een auto bent.

Behalve enkele povinciale wegen, zijn het hier op het platteland met name grindpaden/wegen.

Als ik het alleen maar over de Letse wegen ga hebben, doe ik de Letten natuurlijk  te kort. Véél te kort.

Riga is echt een geweldige stad ! De parel van de Baltische staten en ook weer een Hanze-stad.

De beste indruk van het terughoudende, maar uiterst warme karakter van de Letten zou ik hier ontmoeten en dat heb ik inmiddels gedaan. Iedereen is erg aardig, vriendelijk en behulpzaam. Ook de Letten zelf komen nog graag en veelvuldig naar de oude binnenstad. Dat is voor hen een manier om even hun financiële sores even te kunnen vergeten. Economisch gaat het nog niet super geweldig met ze.

Riga heeft volgens de folder een ouderwetse charme met een frisse en jonge sfeer. Precies iets voor mij dus.

Het is hier een uur later dan in Nederland en ga zo nog een hapje eten, iets met vis schijn ik te moeten proberen. Morgen reis ik verder richting Tallinn, ruim 300 kilometer naar het noorden. Ik heb er drie dagen voor uitgetrokken en voorlopig gaat het plannen van redelijke tussenstops nog niet al te gemakkelijk. Ach, we zullen wel zien.

Welke uitdagingen zouden mij morgen weer te wachten staan?