Aubenas 120 km

5 juni 2017 - Aubenas, Frankrijk

Vandaag werden de mannen van de jongens gescheiden .. en lig ik nu uitgepierd op bed.

Wat een dag was het!

Er stond wederom maar liefst 120 km op mijn programma. Dat is erg veel voor mij, maar ik had het idee opgevat om vanaf Tournon zo'n 30 km met een toeristisch historisch treintje te gaan. In Lamastre, daar waar het treintje dan weer omgedraaid wordt zou ik dan weer uitstappen. Je zou je fiets kunnen meenemen. De rest van de etappe zou toch al behoorlijk klimmen worden, dus dit was een aardige afwisseling.

Tja, en jullie raden het natuurlijk al. Bij het stationnetje wisten ze mij te vertellen dat vandaag de Grand train niet rijdt, die rijdt morgen weer. Vandaag rijdt alleen de kleine trein en daar kunnen geen fietsen in meegenomen worden. Nee, echt niet monsieur. Maar u kunt wel uw fiets hier achterlaten om hem straks weer op te pikken ..

Een vette streep door de rekening dus. Wie een plan trekt kan teleurgesteld worden.

Als ik dan iets later mijn tocht vervolg, bedenk ik me dat ik gisteren AstroTV gemist heb. Zo niet, dan was dit niet gebeurd.

Zondagochtend is bij ons altijd een moment om mijn/ons kompas voor de rest van de week te bepalen. Door Daniëlle worden we dan op inspirerende wijze aan de hand meegenomen om daar vervolgens ons doen en laten voor de rest van de week op af te stemmen ..

Of had ik me gewoon beter via internet moeten laten informeren?!

Op een gegeven moment zou het 13 km gestaag gaan stijgen. Nooit steil, maar het zou wel een lange klim worden.

Iets verderop krijg je volgens de gids de volgende klim. De eerste 12 km met een lichte stijging, die "een makkie zijn, met nauwelijks beroep op de beenspieren."

Vanaf een beek zou me koelte toe gewoven worden. Dat was fijn om te vernemen.

Dan begint  "het betere klimwerk" waarbij ik er aan zou moeten geloven. Zo'n 7 km gaat het redelijk steil omhoog..

Ik ben nu aangekomen in Aubenas. Dat kent een rijke historie waar ik jullie en mezelf niet mee zal vermoeien.

Dit was, dat begrijpen jullie misschien wel, echt zo'n dag waarbij ik me soms afvraag of ik toch niet beter af geweest zou zijn als ik besloten had om gewoon thuis te blijven. Enige Franse en Spaanse boeken lezen om op die manier de cultuur beter te leren begrijpen. 

Maar messieurs, dames, nu ga ik naar bed. Morgen is het weer vroeg dag.

Tot morgen, JW

Foto’s

6 Reacties

  1. Hanneke Roos:
    5 juni 2017
    Het blijft leuk om te zien hoe je steeds weer verder worstelt en met enige lakoniekheid weer boven komt. Nee, het lezen van een boek is geen optie. Dan hadden wij, ik spreek even namens je volgers, je reisverslagen moeten missen.
    Dus tot morgen.
  2. Peter Jan:
    5 juni 2017
    Dat klinkt als een heel zware dag! Kan me voorstellen dat je om zo'n moment twijfelt, aan alles... Maar denk dan aan wat Johan zei: "vaak moet er iets gebeuren voordat er iets gebeurt". Groetjes, PJ
  3. Els:
    5 juni 2017
    Ik heb de titels in je kast even bekeken. Onder andere:
    'Hoe erger, hoe beter', 'Wie (niet) reist is gek', 'Over alle grenzen',
    'De waanideeën van Don Quichot', 'De merkwaardige psychologie van een wijndrinker', 'Vergeetboek'.
    En dan nog wat filosofen, die ik niet nader zal noemen, maar waarbij ik o.a. denk aan de door jou al eerder genoemde titel 'Het ergste moet nog komen'.
    Doe voorzichtig met jezelf! xxxx
  4. Mike:
    6 juni 2017
    Hoi JW, al weer een aardig stukje in de benen. Chapeau! Nog even volhouden straks weer bergaf, voordat je de Spanje in gaat. Er komen nog wel een paar bergjes, je bent net een beetje warm gefietst, houd vol. Dan kunnen we nog een tijd 's avonds voor het slapen gaan een verhaaltje lezen ;-)
  5. Stephanie:
    6 juni 2017
    Jammer dat het nu even wat minder gaat. Maar het mooiste deel gaat nog komen!

    Groet!
  6. Ruby:
    6 juni 2017
    Uitgepierd of niet, je bent op je tussenstation aangekomen!
    's Avonds onder het genot van een culinair hoogtepunt van de streek dan weer een beetje ontspannen en genieten van de dag...