9. Heidelberg - Bad Wimpfen - 81 km

Vanochtend tegen 8 uur uit Heidelberg weggereden. Het is de gehele dag mooi weer geweest en heb zeker de eerste 50 km heel fijn gefietst. Het eerder aangekondigde intieme dal heb ik echter nergens kunnen ontdekken. Wel ben ik door enkele leuke kleine plaatsjes gekomen, met af en toe mooie doorkijkjes naar de Neckar. Het zijn plaatjes die je vanuit de snelweg niet ziet. Verschillende sferen, landschappen, stadjes. Er is een grote diversiteit die je vanuit de fiets eigenlijk als op een presenteerblaadje aangereikt krijgt.

Na 50 kilometer heb ik een langere stop gemaakt om wat te eten en te drinken. Het was allemaal erg vlot gegaan, dus dacht ik nog genoeg tijd te hebben voor de overige 40 km. Maar ik heb denk ik een foutje gemaakt met de navigatie, ineens was het een aantal kilometers redelijk steil omhoog tegen een heuvel op. Poeh, dat had ik nog niet verwacht. Hoe steil de weg omhoog ging weet ik niet, maar dat zou toch pas over enkele dagen aan de orde zijn (?).

Het was behoorlijk doortrappen en was blij dat ik boven was. Ik werd nog door enkele koeien welkom geheten die zich echter leken af te vragen "wat doet die hier nu op zijn fietsje", maar dan in het Duits, natuurlijk.

Om bij Bad Wimpfen te komen, waar ik vanavond slaap, moest ik ook nog een behoorlijke klim van 10% trotseren. Maar goed, eenmaal boven wachtte de douche al op me en werd er al vrij vlot een koel glaasje bier aangereikt.

Dat doet me trouwens denken aan iemand die me gisteren nog zei dat het toch zo jammer is dat Holland er niet bij is deze keer. "Waar heeft die het nou over" dacht ik eerst nog (in het Nederlands), maar toen drong het tot me door dat ie het over het EK voetbal had. "Als ... als ...als Bier ohne Schaum".

Mijn mening heb ik maar niet gegeven en of hij het zelf wel meende vraag ik me nog steeds af.

Ik ben overigens een 'grasfluisteraar' tegen gekomen! denk ik. Vanochtend stond er ineens een vrouw langs het fietspad naar het gras te staren, heel intens en ondertussen te mompelen. Was ze nou met het gras aan het praten of gewoon in zichzelf?? Ik heb haar niet durven storen, ze ging er zo in op. Wel ben ik iets verder gestopt om toch eens stiekem te kijken en te luisteren.

Ik heb het gras in ieder geval niets horen zeggen.

Zo'n fietsreis naar Rome is natuurlijk ook maar een beetje eenzaam. Niet dat ik er zo'n behoefte aan heb, maar je komt niet veel mensen tegen waar je eens een gezellig babbeltje mee kunt maken. Om mijn stem een beetje geoefend te houden zou ik natuurlijk eens kunnen proberen om met bomen kunnen te praten. Je schijnt ze dat ook te moeten omhelzen waardoor je kunt voelen wat ze denken ...

Nu nog eventjes tv kijken, morgen weer vroeg op.

Schüss, JW