14 Garmisch-Partenkirchen - Stams 66 km

Vannacht heb ik in bed nog liggen draaien en woelen. en ben nog even in vertwijfeling geweest. Zou ik niet stiekem de trein nemen, of, er rijden hier toch ook bussen waar je je fiets zo in kunt zetten. Nee, dat zou maar vals zijn, dacht ik dan. Ik zocht toch uitdagingen, en hoe zit het dan met mijn grenzen? dan moet ik toch niet bij het eerste het beste hobbeltje de handdoek al in de ring gooien.

Ik had wellicht thuis al een klein motortje moeten laten plaatsen. Ergens in het frame, zodat niemand het zou opmerken. Zo'n geluidloos elektrisch dingetje dat me dan op de juiste momenten stiekem wat ondersteuning zou kunnen geven. Wie ziet me hier nou fietsen en wie zou me hier controleren? Niemand die er iets van merkt.

Nee, niets van dat al !!

Ik ben vanochtend zeer goed gemutst aan m'n eerste fietstocht door de Alpen begonnen. Heb tijdig afscheid van hotel Edelweiss genomen en ben de zon tegemoet gefietst. Naar het zuiden dus.

Ik had er zin in!

Wel moet ik hier nog bekennen dat ik toch wel enige andersoortige - legale- voorzorgsmaatregelen getroffen had. Zo heb ik gisteren zelfs nog mijn nagels geknipt om zo weinig mogelijk ballast mee te hoeven slepen, en heb mijn mp3 speler met opzwepende muziek geprepareerd. Gisteren klonk er nog 'I will survive' van Gloria Gaynor uit mijn oortjes, maar dat leek me vandaag toch echt niet meer nodig.

Maar ... het ging erg goed vandaag! doe nog maar een bergje zeg ik nu.

Zoals ik gisteren al heb gemeld moest er vandaag diverse keren geklommen worden, tegen hellingen op met verschillende stijgingspercentages. Het zal niemand verbazen dat de helling van 5% me beter afging dan de steilere.

Eigenlijk is het wel jammer dat de hoogte die je uiteindelijk bereikt weer ineens prijs moet worden geven in een relatief korte afdeling. Je bent immers sneller beneden dan dat je erover gedaan hebt om boven te komen. Daar heb je immers zoveel moeite voor gedaan. Wat dat betreft lijkt het wel op Sisyphos, die door de goden voor eeuwig gedoemd was elke dag een zwaar rotsblok tegen een steile berg op te duwen en die vlak voordat de top bereikt werd weer de diepte in rolde.

En morgen trap ik mijn kilootjes weer de hoogte in.

Grüss dich, JW