Breda, Bergen op Zoom, naar Renesse

Op de Dag des Heren is het nog onvoorstelbaar stil wanneer ik Bergen op Zoom verlaat. Er is zelfs geen klokgeluid te horen.

In de hal van het hotel waar ik overnacht heb, ligt een groot boek waar allerlei gasten heel aardige dingen in hadden geschreven, hoe ze genoten hadden van het geweldige matras of van de kussens, of ze lekker gegeten hadden. Nou, ik vond het eerlijk gezegd maar zozo en had ze dus niets te melden. 

Van Lennep vond Bergen op Zoom een mooi dorp, met een groot plein.

Het centrum uitrijdend hoor ik toch nog net dat er kerkgangers worden opgeroepen, totdat de mevrouw van mijn navigatie software door de klokken heen meldt dat ik over twee honderd meter dien af te slaan .. dan sterft het geluid langzaam uit.

Vandaag leidt mijn weg naar Renesse. Daar waar het doorgaans een dolle bol is.

Maar nu eerst, elk goed verhaal begint met een bekentenis. De afgelopen dagen ben ik eigenlijk te veel afgeleid geweest, door m’n werk, en ook was ik nogal in mezelf gekeerd. Het valt niet altijd mee om alles los te laten. Te veel in gedachten geweest en eigenlijk niet of nauwelijks opgemerkt waar ik doorheen fietste. Heb weinig foto’s gemaakt.

Ook heb ik de route iets ingekort en verlegd. Van Lennep ging na Den Bosch eerst nog via Zaltbommel naar Utrecht, waarna hij weer afzakte naar Breda. Ik zelf sla Middelburg over omdat ik daar de laatste jaren al enkele keren geweest ben. Op het eind van mijn tour kom ik vanzelf weer in Zaltbommel.

In Breda heb ik gisteren nog even, zoals ook van Lennep dat 200 jaar geleden gedaan heeft, door het vroegere dorp Ginneken gelopen. Het was ‘een alleraangenaamste wandeling’ geweest. Bij mijn logeeradres, hotel Mastbosch, werd ik nog door een boswachter aan mijn shirtje getrokken, hij zou die middag fervente natuurliefhebbers mee op stap nemen. Of dat niets voor mij was. Onderweg zou er ook nog voor een hapje en een drankje gezorgd worden. Natuurlijk.

We zijn hier immers in het Bourgondische Brabant.

Jullie begrijpen dat ik jullie graag over dit uitstapje geïnformeerd zou hebben, maar ik moest vanzelfsprekend verder. Ook zullen de natuurliefhebbers het spijtig hebben gevonden dat ik niet mee was, de sfeer onderweg zal nu veel minder geweest zijn. ‘Toch jammer dat die Jan Willem geen tijd had om met ons mee te gaan, wat was dat toch een gezellige vent’, zullen ze verzucht hebben.

Als ik Renesse  binnen rijd, zie ik al meteen vier trainingspakken voor me, ik kan ze nog net ontwijken. Wanneer ik even later de receptie van mijn hotel bereik zie ik ze al voor me, zo te zien Nederlandse toeristen. De vroegere vogeltjesdans types. 

Natuurlijk zal dit een cliché zijn, maar ik ben er nu wel van overtuigd dat het vanavond een dolle boel gaat worden.

Tot overmorgen, vanuit Delft !