Kaliningrad en door naar Zelenogradsk

Voor mezelf leg ik de lat het liefst zo hoog mogelijk ... zodat ik er gemakkelijk en zonder te bukken onderdoor kan lopen.

Gisteren heb ik dan ook eerst even in Kaliningrad rond gekeken. Volgens velen zou een dag rusten vele malen zwaarder zijn dan een dag fietsen. Nou, ik miste het fietsen geheel niet en van zwaarder zou ik zeker niet willen spreken. De inspanning, het verkeer, de pijn in mijn benen, het kon wel een dagje zonder mij.

In plaats daarvan heb ik gisteren de filosoof Immanuel Kant maar eens met een bezoekje vereerd. Aangezien hij al enkele honderden jaren niet meer onder de levenden is, heb ik zijn graf en een klein museum ter zijner nagedachtenis bezocht. Dat museum viel een beetje tegen, wat eigenlijk wel te verwachten viel van een museum over een filosoof. En dan nog wel een weinig enerverende of flamboyante filosoof. In contrast met andere filosofen vóór hem heeft Kant zelf nooit een reis van enige betekenis ondernomen. Nee sterker nog, hij is nooit buiten Königsbergen, zoals Kaliningrad vroeger heette, en naaste omgeving geweest.

Kaliningrad is overigens klaar voor het wereldkampioenschap voetbal. Er is veel reclame op tv en naar mijn idee is er meer beveiliging op straat. Het hotel waar ik logeerde zou Fifa-officials gaan herbergen. Dus het was nu al extra veilig voor me. Jammer dat Nederland Rusland boycot en dat we er niet bij zijn ..

Vanochtend zag het er buiten behoorlijk grijs en licht regenachtig uit. Dat is de gehele dag eigenlijk  wel zo gebleven. Jammer, want ik had in Zelenogradsk een hotelletje aan de boulevard geboekt en me verheugd op een gezellige drukte en een uitzicht op de Baltische zee ... ik trof de boulevard in alle treurigheid aan. Er liepen wel wat mensen, dik ingekleed. Je kent het wel, ze zaten waarschijnlijk eerst al de gehele ochtend in hun appartementje te wachten op de zon en zijn er dan uiteindelijk toch maar op uit getrokken om een klein ommetje te maken.

Ik zie slechts strakke gezichten om me heen.

Morgenmiddag hoop ik in Nida aan te komen. Ik heb een kaartje bij één van de foto's opgenomen. Op dit moment verblijf ik helemaal linksonder van het plattegrondje en fiets morgen dan over een soort dijk naar Nida. Het is op zich niet zo heel ver, maar ik kan moeilijk inschatten wat de kwaliteit van het wegdek is en hoe het weer zal zijn. Ook moet ik weer de grens over, die naar Litouwen.

Nog even mijn allerbeminnelijkste blik oefenen en naar bed.

Tot morgen vanuit Litouwen.